Technologie informacyjno-telekomunikacyjne, interaktywne media cyfrowe rozwijają się w tempie zbliżonym do wykładniczego. Rodzi do nowe szanse, ale też nowe wyzwania i zagrożenia. Autor wskazuje na nowe kwestie, którymi powinna się w związku z tym zająć pedagogika. Lokuje je w trzech głównych obszarach – są to wyzwania cywilizacyjno-społeczne, informacyjno-technologiczne oraz pedagogiczno-praktyczne. W każdym z tych obszarów istnieje potrzeba przeprowadzenia badań interdyscyplinarnych, wzbogacających teorię i praktykę edukacyjną, pozwalających zmodyfikować tradycyjne rozwiązania edukacyjne, czy wręcz opracować nowe. Brak uświadomienia sobie nowych wyzwań społeczno-edukacyjnych uniemożliwi rozwiązanie zarówno nowych, jak również tradycyjnych problemów związanych z edukacją, kształceniem i wychowaniem.