Współczesna edukacja nie sprowadza się jedynie do kształcenia ustawicznego i formalnego. Wraz z rozwojem cyfrowych technologii zmieniła się koncepcja i podejście do nauczania i uczenia się. Zwrócono uwagę na konieczność kształcenia nieformalnego, kierowanego do szerszej grupy społeczeństwa. Zaczęto podejmować inicjatywy propagujące uczenie się całożyciowe, zmierzające do podnoszenia i doskonalenia poziomu wiedzy, umiejętności i kompetencji społeczeństwa w zakresie rozwoju zarówno osobistego jak i obywatelskiego i społecznego. Zaczęto podejmować próby definiowania kompetencji, określania kluczowych i podejmowania działań skierowanych na ich rozwój. W raporcie Edukacja. Jest w niej ukryty skarb wyznaczono cztery płaszczyzny, filary edukacji całożyciowej: uczyć się aby wiedzieć, tzn. poznać narzędzia rozumienia, uczyć się aby działać, kształtować swoje środowisko, uczyć się, aby żyć wspólnie, poszerzać wiedzę na tematy związane z wiedzą o kulturze, tradycjach innych społeczeństw i współdziałać z nimi na wszystkich płaszczyznach działalności ludzkiej, wreszcie, uczyć się aby być, dążenie skierowane na wszechstronny rozwój jednostki. W prezentowanym materiale dokonano prezentacji wielu innowacyjnych metod kształcenia, które umożliwiają kształcenie kompetencji kluczowych zarówno uczniów jak i do dojrzałej części społeczeństwa mające na celu przygotowanie ich do funkcjonowania w cyfrowym świecie.