Współczesna edukacja podlega procesowi zmian, które mają na celu podniesienie jakości kształcenia i dopasowanie systemu oświaty do zmieniającej się rzeczywistości, oczekiwań społeczeństwa, potrzeb gospodarki i rynku. Kolejne reformy stawiały zarówno uczniów jak i nauczycieli przed wyzwaniami, które pojawiały się w związku ze zmianami, dotyczyły one bowiem niemal wszystkich elementów składowych procesu kształcenia w polskim systemie oświaty. Najwyższa Izba Kontroli poddała analizie efekty wprowadzanych zmian, które dotyczyły  zarówno samej struktury szkoły jak i podstawy programowej, programów nauczania, pomocy dydaktycznych w tym podręczników, sposobu egzaminowania czy warunków lokalowych i wyposażenia szkół. NIK przygotowała raport, w którym dokonała oceny reformy. Jak wynika z analizy materiału pokontrolnego wyniki budzą niepokój. NIK kwestionuje przygotowanie resortu edukacji do reform i podważa zasadność podejmowanych w trakcie ich wdrażania decyzji. Wątpliwości budzą zarówno kwestie zarówno organizacyjne, jak i finansowe wprowadzanych zmian. W niniejszym raporcie dokonano analizy zmian wprowadzanych w latach 2016-2019 i oceny ich efektów. Jak wynika z analizy wniosków zawartych w raporcie nakład środków przeznaczonych na realizację reformy nie przekłada się na rezultaty, a ostateczny efekt zmian nie do końca pokrywa się z pierwotnym założeniem.