W wielu polemikach przewija się dziś temat cyfryzacji społeczeństwa. Przed wieloma słowami opisującymi czynności czy też określającymi rzeczy pojawia się przedrostek „e”. Mamy współcześnie do czynienia z e-sklepem, e-deklaracją, e-podróżnikiem, e-fakturą i wieloma innymi. Nowoczesne technologie wspierają dziś wiele dziedzin życia. Bez wychodzenia z domu jesteśmy w stanie załatwić wiele urzędowych spraw, umówić wizytę u lekarza, czy zarezerwować wczasy na drugim końcu świata. Przełamane zostało wiele barier związanych z korzystaniem z nowoczesnych technologii jak choćby e-kartka, która zastępuje coraz częściej tradycyjną pocztówkę z życzeniami. Rozwój technologiczny nie ominął edukacji, w której do niedawna panował tradycyjny model przekazywania i nabywania wiedzy oparty na papierowych podręcznikach i ugruntowanej wiedzy nauczyciela. W 2012 roku Ministerstwo Edukacji Narodowej uruchomiło program pilotażowy mający na celu rozwijanie kompetencji uczniów i nauczycieli w zakresie TIK. Szkoły zostały zobowiązane do aktywnego wykorzystywania narzędzi cyfrowych na lekcjach, realizowania projektów w zakresie TIK, wdrożenia sytemu e-dziennik, umożliwiającego komunikację uczeń-rodzic-nauczyciel poprzez platformę internetową. W publikacji podjęto próbę analizy poziomu cyfryzacji szkół na Pomorzu od chwili włączenia Polski do Unii Europejskiej. W dalszej części przedstawione zostały kluczowe założenia informatyzacji społeczeństwa polskiego, oraz najważniejsze zadania związane z cyfryzacją szkół, stojące przed placówkami oświatowymi. Za przykład dobrej praktyki, w kontekście budowy społeczeństwa informacyjnego podano realizację programu, którego wdrażanie rozpoczęto w 2004 roku w Słupsku, dotyczącego wprowadzenia elektronicznego biura obsługi mieszkańców, elektronicznej komunikacji i systemu rejestracji online dla szkół ponadgimnazjalnych, który pozwolił nie tylko wyposażyć w nowoczesne technologie, umożliwić zarzadzanie, ale przede wszystkim wykorzystać je w nauczaniu i integracji uczeń-rodzic-nauczyciel.