Współczesny styl życia i bycia determinują medialne uwarunkowania. Współczesny człowiek zdominowany przez cyfrową rzeczywistość funkcjonuje często w dwóch światach, realnym i wirtualnym.  Który z nich ma większy wpływ na kształtowanie jego osobowości często zależy od determinantów zewnętrznych, jednak wpływ nowych mediów wielu uważa dziś za dominujący. Nowym celem, przed którym stoi edukacja medialna, jest według autorki publikacji socjalizacja medialna, zmierzająca do ukierunkowania działań edukacyjnych na osobowość jednostki. Autorka poddaje analizie przejawy miękkiego determinizmu, który wytycza zadania dla edukacji medialnej, mające przeprowadzić ucznia ze świata umiejętności tylko technicznych poprzez kształtowanie kompetencji do osiągnięcia dojrzałości medialnej, odwołując się do pojęć takich jak wolność, możliwość, kontrola, bezpieczeństwo. Podnosi konieczność rewitalizacji współczesnej edukacji medialnej i związanej z nią edukacji ku mediom, wskazując obszary, których powinna ona dotyczyć. Odwołuje się do opracowań UNESCO, które podkreśla konieczność łączenia edukacji z ideą nowego humanizmu, która współgra z od wielu lat rozwijana wizją edukacji kulturowej. Odnosząc się do wiedzy historycznej, w artykule podjęto próbę scharakteryzowania roli, jaką powinna odegrać edukacja w procesie kształtowania stabilnej struktury osobowości.